Κυρίαρχο στοιχείο δημοκρατίας αλλά και ανάπτυξης, αποτελεί ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μέσα από αυτόν, η ίδια η κοινωνία εντοπίζει τα τοπικά και ευρύτερα προβλήματα, σχεδιάζει και υλοποιεί λύσεις με αμεσότητα και καθημερινό έλεγχο. Μπορεί και πρέπει παράλληλα, να παρεμβαίνει σε ευρύτερα θέματα ανάλογα με την πολιτιστική, γεωγραφική και αναπτυξιακή θέση και παράδοση κάθε δήμου.
Με τα σημερινά δεδομένα, η αυτοδιοίκηση αποτελεί μικρογραφία μιας στρεβλής διοίκησης με φορείς (ΔΣ-Δήμαρχος) που υποδεικνύονται από κομματικούς φορείς (τοπικούς βουλευτές και άλλους κομματικούς παράγοντες) με κριτήρια που δεν έχουν σχέση με το θεσμό αλλά προσωπικά η άλλου είδους οφέλη.
Αυτοδιοίκηση σημαίνει ότι η τοπική κοινωνία, αναδεικνύει τα στελέχη της μέσα από την καθημερινή δραστηριοποίησή τους σε επαγγελματικούς, κοινωνικούς, επιστημονικούς κ.α. τομείς και από αυτά τα στελέχη επιλέγει εκείνα που θα την υπηρετήσουν.
Έτσι λοιπόν, για να αποκτήσει ουσία και έννοια ο θεσμός και να αναλάβει η τοπική κοινωνία την ευθύνη της επιλογής της, θα πρέπει κατ αρχήν να αλλάξει η διαδικασία επιλογής της διοίκησής της.
Με την επί 20/ετία ενασχόλησή μου με την αυτοδιοίκηση (α/βάθμια-β/βάθμια) στο δήμο Νεάπολης και τη Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Θεσ/νίκης, τολμώ να προτείνω κάποιες σκέψεις μου που θεωρώ αναγκαίες για την αποτελεσματική λειτουργία του θεσμού.
1) Ενιαίο ψηφοδέλτιο υποψηφίων δημοτικών συμβούλων που θα εκλέγονται με μονοσταυρία. Προαπαιτούμενο η συλλογή υπογραφών υποστήριξης από ποσοστό δημοτών π.χ. 0,5% ή 1%
2) Ενιαίο ψηφοδέλτιο υποψηφίων δημάρχων με ποσοστό υποστηρικτών μεγαλύτερο π.χ. 5%. Σε περίπτωση που από την πρώτη Κυριακή δεν συγκεντρώσει κάποιος το 50%+1, να ακολουθήσει επαναληπτική εκλογή τη δεύτερη Κυριακή.
Με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται τα «χρίσματα» αλλά τα κόμματα θα μπορούν να εκφράζουν την υποστήριξη τους σε έναν ή περισσότερους υποψ. δημάρχους.
Ο δήμαρχος που θα εκλέγεται με τον τρόπο αυτό, θα μπορεί να αποφασίζει για ορισμένα θέματα διαχείρισης μέχρι κάποιο ποσό χωρίς αποφάσεις του ΔΣ αλλά λογοδοτώντας στα ελεγκτικά όργανα του δημοσίου ενώ το ΔΣ θα αποφασίζει για τα σοβαρά θέματα του δήμου.
Αλέξανδρος Κοπράς
Με τα σημερινά δεδομένα, η αυτοδιοίκηση αποτελεί μικρογραφία μιας στρεβλής διοίκησης με φορείς (ΔΣ-Δήμαρχος) που υποδεικνύονται από κομματικούς φορείς (τοπικούς βουλευτές και άλλους κομματικούς παράγοντες) με κριτήρια που δεν έχουν σχέση με το θεσμό αλλά προσωπικά η άλλου είδους οφέλη.
Αυτοδιοίκηση σημαίνει ότι η τοπική κοινωνία, αναδεικνύει τα στελέχη της μέσα από την καθημερινή δραστηριοποίησή τους σε επαγγελματικούς, κοινωνικούς, επιστημονικούς κ.α. τομείς και από αυτά τα στελέχη επιλέγει εκείνα που θα την υπηρετήσουν.
Έτσι λοιπόν, για να αποκτήσει ουσία και έννοια ο θεσμός και να αναλάβει η τοπική κοινωνία την ευθύνη της επιλογής της, θα πρέπει κατ αρχήν να αλλάξει η διαδικασία επιλογής της διοίκησής της.
Με την επί 20/ετία ενασχόλησή μου με την αυτοδιοίκηση (α/βάθμια-β/βάθμια) στο δήμο Νεάπολης και τη Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Θεσ/νίκης, τολμώ να προτείνω κάποιες σκέψεις μου που θεωρώ αναγκαίες για την αποτελεσματική λειτουργία του θεσμού.
1) Ενιαίο ψηφοδέλτιο υποψηφίων δημοτικών συμβούλων που θα εκλέγονται με μονοσταυρία. Προαπαιτούμενο η συλλογή υπογραφών υποστήριξης από ποσοστό δημοτών π.χ. 0,5% ή 1%
2) Ενιαίο ψηφοδέλτιο υποψηφίων δημάρχων με ποσοστό υποστηρικτών μεγαλύτερο π.χ. 5%. Σε περίπτωση που από την πρώτη Κυριακή δεν συγκεντρώσει κάποιος το 50%+1, να ακολουθήσει επαναληπτική εκλογή τη δεύτερη Κυριακή.
Με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται τα «χρίσματα» αλλά τα κόμματα θα μπορούν να εκφράζουν την υποστήριξη τους σε έναν ή περισσότερους υποψ. δημάρχους.
Ο δήμαρχος που θα εκλέγεται με τον τρόπο αυτό, θα μπορεί να αποφασίζει για ορισμένα θέματα διαχείρισης μέχρι κάποιο ποσό χωρίς αποφάσεις του ΔΣ αλλά λογοδοτώντας στα ελεγκτικά όργανα του δημοσίου ενώ το ΔΣ θα αποφασίζει για τα σοβαρά θέματα του δήμου.
Αλέξανδρος Κοπράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου