Τρία τα κριτήρια που μπορούν να χαρακτηρίζουν τη σχέση μας με τον κοινά : το κριτήριο της ηθικής , της αισθητικής και της μνήμης.
Με αυτά τα τρία ,καθημερινά καλούμαστε να απαντήσουμε να συγκρουστούμε και να απελευθερωθούμε, εφόσον βέβαια η σχέση μας με τα κοινά δεν είναι πηγή εσόδων μα ούτε ζούμε με αυτήν.
Είναι αδύνατον να μη μας προκαλεί οργή η διαχείριση μικρών και αδέξιων διαχειριστών που το μόνο μέλημα τους είναι η αγωνία να κατέχουν τη θέση που τους υπηρετεί και όχι υπηρετούν.
Είναι αδύνατον να μη μας προκαλεί οργή η ομοιότητα του ¨προοδευτικού¨ από το ¨συντηρητικό¨ όταν η έλλειψη πρωτοβουλιών, η έλλειψη οραμάτων και ο εφησυχασμός χαρακτηρίζει και τους δύο.
Είναι αδύνατον να μη μας προκαλεί οργή η ομοιότητα στη μιζέρια του μητροπολιτικού μας ιστού της Θεσσαλονίκης, με τη μιζέρια της πόλης που ζούμε. (Δεκτή κάθε προσπάθεια καταγραφής διαφορών).
Αυτή η οργή μας, έχει να κάνει με τη απλή λογική και αγωνία που δίνει η διαπίστωση του, όσο η διαφορά είναι στα πρόσωπα των διαχειριστών και όχι στα αποτελέσματα των πολιτικών τους, τόσο θα περιοριζόμαστε σε ανούσιες μάχες που απλά θα φέρνουν λάφυρα που στο κάτω-κάτω μας είναι αδιάφορα.
Έτσι, δε θέλει μεγάλη προσπάθεια να δεις την κατρακύλα που παίρνει η πόλη που ζούμε και τούτο φαίνεται από πολλά στοιχεία, κίνηση αγοράς, συνθήκες καθημερινότητας και αισθητικής (επί της Λαγκαδά το ¨Ήλιος¨ ωσάν να είναι εγκαταλειμμένο δίνει την πρόσοψη της Νεάπολης, επί της Δαβάκη οι νταλίκες επίσης).
Θα συμφωνήσω με το φίλο μου Κίμωνα που συχνά αναφέρει ότι¨ η Νεάπολη είναι η πόλη των θαυμάτων¨ καλώντας σας να συμφωνήσετε μαζί μου στο ότι ¨πόλη των θαυμάτων¨ χρειάζεται τους άπιστους Θωμάδες της, που ίσως αποτελούν τη μόνη ελπίδα.
Δήμος Χατζηπασχάλης
Με αυτά τα τρία ,καθημερινά καλούμαστε να απαντήσουμε να συγκρουστούμε και να απελευθερωθούμε, εφόσον βέβαια η σχέση μας με τα κοινά δεν είναι πηγή εσόδων μα ούτε ζούμε με αυτήν.
Είναι αδύνατον να μη μας προκαλεί οργή η διαχείριση μικρών και αδέξιων διαχειριστών που το μόνο μέλημα τους είναι η αγωνία να κατέχουν τη θέση που τους υπηρετεί και όχι υπηρετούν.
Είναι αδύνατον να μη μας προκαλεί οργή η ομοιότητα του ¨προοδευτικού¨ από το ¨συντηρητικό¨ όταν η έλλειψη πρωτοβουλιών, η έλλειψη οραμάτων και ο εφησυχασμός χαρακτηρίζει και τους δύο.
Είναι αδύνατον να μη μας προκαλεί οργή η ομοιότητα στη μιζέρια του μητροπολιτικού μας ιστού της Θεσσαλονίκης, με τη μιζέρια της πόλης που ζούμε. (Δεκτή κάθε προσπάθεια καταγραφής διαφορών).
Αυτή η οργή μας, έχει να κάνει με τη απλή λογική και αγωνία που δίνει η διαπίστωση του, όσο η διαφορά είναι στα πρόσωπα των διαχειριστών και όχι στα αποτελέσματα των πολιτικών τους, τόσο θα περιοριζόμαστε σε ανούσιες μάχες που απλά θα φέρνουν λάφυρα που στο κάτω-κάτω μας είναι αδιάφορα.
Έτσι, δε θέλει μεγάλη προσπάθεια να δεις την κατρακύλα που παίρνει η πόλη που ζούμε και τούτο φαίνεται από πολλά στοιχεία, κίνηση αγοράς, συνθήκες καθημερινότητας και αισθητικής (επί της Λαγκαδά το ¨Ήλιος¨ ωσάν να είναι εγκαταλειμμένο δίνει την πρόσοψη της Νεάπολης, επί της Δαβάκη οι νταλίκες επίσης).
Θα συμφωνήσω με το φίλο μου Κίμωνα που συχνά αναφέρει ότι¨ η Νεάπολη είναι η πόλη των θαυμάτων¨ καλώντας σας να συμφωνήσετε μαζί μου στο ότι ¨πόλη των θαυμάτων¨ χρειάζεται τους άπιστους Θωμάδες της, που ίσως αποτελούν τη μόνη ελπίδα.
Δήμος Χατζηπασχάλης
2 σχόλια:
Ωραία τα λέει ο φίλος μας , στο κόμμα του όμως τα είπε;
απ ότι ξέρω τα είπε και βρέθηκε εκτός, τον "παραιτήσαν" απο γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Νεάπολης.
Δημοσίευση σχολίου